Zover mijn herinneringen gaan,
ga jij met me mee...
Vroeger verplicht samengebracht,
verdreven we samen de tijd
Maar we waren vrienden
en vriendschap is een keuze.
Tijd is niet datgene
dat een vriendschap sloopt
Dat doet onbegrip wel
Tijd scheidde vaak onze wegen,
maar nooit de vriendschap,
want het begrip,
werd nooit verwoest
Ik kom je tegen,
gewoon zomaar...
Dan is het altijd...
alsof het gisteren was.
Nu is het onze keuze
om uit vrije wil
bewust weer samen te zijn
Net als vroeger
dansen we weer door de kamer,
of praten we over onzin.
Gewoon omdat het kan.
Vriendschap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten