Enkele weken geleden heb ik jullie verteld over het fenomeen 'WhatsApp-relaties'. Dat stukje ging over het feit dat mensen elkaar ontmoeten in het echte leven (vaak tijdens het uitgaan) en vervolgens daarna hun WhatsApp wisselen - zie het als een metafoor voor het wisselen van nummers. Na een leuke WhatsApp gesprek volgt al gauw een afspraakje. Deze blijkt dan heel vaak tegen te vallen. Het gevolg: men spreekt elkaar niet meer via de Whatsapp.
In deze blog wil ingaan op een ander aspect van een WhatsApp-relatie, namelijk de Groeps-WhatsApp. Voor de leken onder ons: het is eigenlijk een chatgesprek met meer dan twee personen. Een eigenschap van een dergelijk gesprek bij de WhatsApp is dat men niet van elkaar ziet wanneer deze het wel of niet hebben gelezen (normaal bij een gesprek ziet men één v'tje als het bericht is aangekomen en bij twee v'tjes als het bericht daadwerkelijk is gelezen). Ook heeft ieder persoon die deelneemt aan het gesprek een eigen kleur. Degene die een groep heeft gestart is de enige die iemand kan bijvoegen. Andere leden van de groep kunnen dat niet. Gelukkig, kan men zichzelf wel verwijderen uit een groep.
Vorige week zat ik in college en daar werd ons verteld dat een getuigenverklaring van bijvoorbeeld een gewapende winkeloverval eigenlijk heel onbetrouwbaar is. Het geheugen kan namelijk beïnvloed worden door verschillende externe factoren. Bovendien geeft een getuigenverklaring op papier nooit weer wat de omstandigheden zijn van dat moment waarop de getuigen het delict heeft gezien. De getuige kan bijvoorbeeld heel dicht of veraf verwijderd zijn. Gek genoeg gebeurt het ook bij een WhatsApp-relaties, met name de groepsgesprekken: je weet nooit in welke omstandigheden een dergelijk berichtje is verzonden. Kortom: de emotie zit er niet bij. Ik hoor de mensen al denken: "(...) Maar dat is bij elk digitaal gesprek toch zo?! Daarom zijn de zogenoemde emoticons ook uitgevonden (...)". Klopt helemaal. Maar ondanks deze emoticons ontstaan er onnodig veel frustraties tijdens de Groeps-WhatsApp en dat is heel jammer. In de volgende paragraaf leg uit ik - naar mijn optiek - de grootste frustraties van een groepsgesprek en geef ik ook (mogelijke) oplossingen.
Een van de frustraties is de zinloze onderwerpen die in een groepsgesprek plaatsvinden. Je ontvangt dan vaak berichten zonder dat je daar om vraagt of zonder een uitsluiting te vinden, omdat je niets weet over het onderwerp of je het onderwerp totaal niet boeit. Het is irritant, maar er is een oplossing voor: reageer niet en zet je geluid uit!
Een tweede frustratie is het onnodig betrokken raken in een gesprek met mensen die je niet boeien. Een simpele oplossing is gewoon je uit de groep te verwijderen, maar zo eenvoudig ligt dat niet. Mensen hebben je niets voor niets toegevoegd en gaan dan individueel aan je vragen waarom je jezelf hebt verwijderd uit het gesprek. Kortom: je wekt argwaan. Zo heb je dan op eens 5 gesprekken, in plaats van één chat. Een subtiele manier is om jezelf te verwijderen uit het gesprek is gewoon eerlijk zeggen. Je zegt bijvoorbeeld dat je geen zin hebt in dit gesprek.
Een derde frustratie, misschien wel de grootste, is het niet kunnen uiten van emoties. Vaak ontstaan daarmee de grootst mogelijke ruzies. Mensen worden namelijk verkeerd begrepen op de WhatsApp. De oplossing is hier toch heel simpel. Bel elkaar of ga desnoods naar elkaar toe en praat erover. Is dat niet mogelijk? Probeer dan zoveel mogelijk eerlijk te zijn en te zeggen wat er op je hart ligt. Vaak gaat dat makkelijker via de WhatsApp dan in het echt. Paradoxaal genoeg begrijpen mensen deze emotie vaak wel.
Ik hoop dat ik met deze blog jullie heb geïnformeerd over de nadelen van een groepsgesprek op de WhatsApp. Daarmee hoop ik natuurlijk ook wat meer liefde en vrede in de wereld te brengen. We zijn er tenslotte om elkaar te helpen, nietwaar?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten