Ik ben benieuwd

Ik kwam dit filmpje op internet tegen. In het filmpje worden mensen geïnterviewd met de vraag of ze een mobiele telefoon hebben. Allemaal antwoorden zij ontkennend: "Waarom hebben we een mobiele telefoon nodig, dat is toch onhandig?" Het illustreert hoe snel de wereld, maatschappij en natuurlijk ook de techniek in meer dan 10 jaar tijd kunnen veranderen. Wie had bedacht dat wij anno 2013 met smartphones lopen en 24/7 met elkaar in contact kunnen blijven? Niemand niet. Ik ben benieuwd wat de techniek over 10 jaar heeft bereikt. Hebben we dan geurtelevisie? Praten we dan tegen spraakcomputers in plaats van ons zoekopdracht in te tikken op google? We zullen het zien. Ik ben benieuwd!

Het gras is niet altijd groener aan de overkant.

Laatst was ik in de Albert Heijn met mijn huisgenoot. Voordat wij gaan afrekenen bij de kassa vinden we het altijd leuk om eens even langs de tijdschriften te lopen. Zo ook deze ene keer. Uit het ene rek stak de Viva om haar mooie blauw kleur met kop en schouders boven uit. De moeite waard om er eens even in te kijken. De Viva - vooral een vrouwenblad - is ook beroemd om haar rubriek de 'Anybody'. Hier laten willekeurige mensen zich naakt fotograferen, zonder hoofd. Daaronder staat een verhaal hoe hij/zijn tegen zijn/haar lichaam aankijkt. Deze keer was het een vrouw. Naast het feit dat er wel wat kilootjes af konden, was het geen naar gezicht. In tegenstelling tot haar verhaal onder de foto: het was één en al negativiteit. Ze vond dat ze een afgrijselijk lijf had en ze durfde zichzelf niet in de spiegel te zien. Wij vonden zelf dat het erg meeviel. Zo afgrijselijk was het toch niet?

Waarom zien veel mensen zichzelf vaak zo negatief? De verklaring is heel simpel: het komt door deze maatschappij waarin wij tegenwoordig leven. Een maatschappij die sterk gericht is op het uiterlijk en niet op het innerlijk. De media speelt hierbij een enorme rol. Mensen zien alleen maar één soort type mens in de media en dat is blijkbaar het soort mens dat nagestreefd moet worden. En ironisch genoeg doet onbewust aan mee. Ik dus ook. Neem dan een goede raad van mij aan: het gras is niet altijd groener aan de overkant. Vaak wordt gedacht dat alles veel beter gaat als je er veel knapper uitziet, mooier lichaam hebt, slimmer of rijk bent. Mijn inziens is dat heel erg onterecht. Het is een feit dat ieder mens in zijn leven te maken krijgt met de minder leukere kanten. Immers, het leven is niet altijd rozengeur en maneschijn. En zoals Heddy Lester het in 1977 zong: 'In de malle molen van het leven, draai je allemaal je eigen rondje mee'.

Om weer terug te komen op de blote mevrouw uit de Viva. Zij ziet zichzelf heel erg lelijk en DENKT dat zij een afgrijselijk lijf heeft. Dat denken veroorzaakt bij haar een negativiteit. Heel jammer, want ieder mens is uniek en verdient een plaatsje op de wereld om te bestaan. Denk daarom altijd positief, want positieve gedachten brengen positieve gevolgen met zich mee.

Tijdens het hardlopen loop ik vaak langs het Doelenplein in Delft. Op de gevel van een huis staat in witte koeienletters: 'WEES BLIJ'. Dat is een goed motto om te eindigen: 'schijt hebben en wees blij. 

Serendipiteit

Ken je de serie 'serendipity'? Het gaat over twee mensen die elkaar ontmoeten en gelijdelijk aan achter komen dat ze voor elkaar bestemd zijn. Het is een voorbeeld van serendipiteit: het vinden van iets onverwachts en bruikbaars, terwijl je naar totaal iets anders op zoek was. Letterlijk betekent het 'een gelukkige ongeluk'. Een ander mooi voorbeeld is ook wel de ontdekking van penicilline. Tijdens het schoonmaken van zijn laboratorium, vond de onderzoeker Alexander Fleming tussen de schaaltjes een schimmel die eerder niet was opgevallen. Later bleek het dus een geneeskrachtig effect te hebben. Om het nog duidelijker te maken wat het betekent: tijdens een zoektocht naar sleutels door het huis, vind je een oude foto van je overleden opa en oma. Allemaal dus voorbeelden van serendipiteit. Een ander fenomeen is ook wel de wet van de aantrekkingskracht', waarbij men bijvoorbeeld aan een bepaald persoon denkt en later op de dag men deze persoon tegen komt tijdens het doen van de boodschappen. De wet vertoont een overeenkomst met serendipiteit, maar het is toch niet hetzelfde. Bij de wet van de aantrekkingskracht is er een bepaalde gedachte over een aspect, terwijl deze gedachte bij serendipiteit totaal ontbreekt. Beide hebben gemeen dat er iets spontaan gebeurt. En de mooiste dingen in het leven gebeuren spontaan. Dat maakt het leven zo waard om te leven; het zit vol met mooie verrassingen. Daarmee is het leven dus één groot voorbeeld van serendipiteit: je hebt overal verwachtingen van, maar uiteindelijk vind je totaal iets anders wat toch op dat moment in je leven heel bruikbaar is.

Liedjes waarvan je denkt: tijd geleden!

WhatsApp-relaties (Deel 2)

Enkele weken geleden heb ik jullie verteld over het fenomeen 'WhatsApp-relaties'. Dat stukje ging over het feit dat mensen elkaar ontmoeten in het echte leven (vaak tijdens het uitgaan) en vervolgens daarna hun WhatsApp wisselen - zie het als een metafoor voor het wisselen van nummers. Na een leuke WhatsApp gesprek volgt al gauw een afspraakje. Deze blijkt dan heel vaak tegen te vallen. Het gevolg: men spreekt elkaar niet meer via de Whatsapp.

In deze blog wil ingaan op een ander aspect van een WhatsApp-relatie, namelijk de Groeps-WhatsApp. Voor de leken onder ons: het is eigenlijk een chatgesprek met meer dan twee personen. Een eigenschap van een dergelijk gesprek bij de WhatsApp is dat men niet van elkaar ziet wanneer deze het wel of niet hebben gelezen (normaal bij een gesprek ziet men één v'tje als het bericht is aangekomen en bij twee v'tjes als het bericht daadwerkelijk is gelezen). Ook heeft ieder persoon die deelneemt aan het gesprek een eigen kleur. Degene die een groep heeft gestart is de enige die iemand kan bijvoegen. Andere leden van de groep kunnen dat niet. Gelukkig, kan men zichzelf wel verwijderen uit een groep.

Vorige week zat ik in college en daar werd ons verteld dat een getuigenverklaring van bijvoorbeeld een gewapende winkeloverval eigenlijk heel onbetrouwbaar is. Het geheugen kan namelijk beïnvloed worden door verschillende externe factoren. Bovendien geeft een getuigenverklaring op papier nooit weer wat de omstandigheden zijn van dat moment waarop de getuigen het delict heeft gezien. De getuige kan bijvoorbeeld heel dicht of veraf verwijderd zijn. Gek genoeg gebeurt het ook bij een WhatsApp-relaties, met name de groepsgesprekken: je weet nooit in welke omstandigheden een dergelijk berichtje is verzonden. Kortom: de emotie zit er niet bij. Ik hoor de mensen al denken: "(...) Maar dat is bij elk digitaal gesprek toch zo?! Daarom zijn de zogenoemde emoticons ook uitgevonden (...)". Klopt helemaal. Maar ondanks deze emoticons ontstaan er onnodig veel frustraties tijdens de Groeps-WhatsApp en dat is heel jammer. In de volgende paragraaf leg uit ik - naar mijn optiek - de grootste frustraties van een groepsgesprek en geef ik ook (mogelijke) oplossingen.

Een van de frustraties is de zinloze onderwerpen die in een groepsgesprek plaatsvinden. Je ontvangt dan vaak berichten zonder dat je daar om vraagt of zonder een uitsluiting te vinden, omdat je niets weet over het onderwerp of je het onderwerp totaal niet boeit. Het is irritant, maar er is een oplossing voor: reageer niet en zet je geluid uit!

Een tweede frustratie is het onnodig betrokken raken in een gesprek met mensen die je niet boeien. Een simpele oplossing is gewoon je uit de groep te verwijderen, maar zo eenvoudig ligt dat niet. Mensen hebben je niets voor niets toegevoegd en gaan dan individueel aan je vragen waarom je jezelf hebt verwijderd uit het gesprek. Kortom: je wekt argwaan. Zo heb je dan op eens 5 gesprekken, in plaats van één chat. Een subtiele manier is om jezelf te verwijderen uit het gesprek is gewoon eerlijk zeggen. Je zegt bijvoorbeeld dat je geen zin hebt in dit gesprek.

Een derde frustratie, misschien wel de grootste, is het niet kunnen uiten van emoties. Vaak ontstaan daarmee de grootst mogelijke ruzies. Mensen worden namelijk verkeerd begrepen op de WhatsApp. De oplossing is hier toch heel simpel. Bel elkaar of ga desnoods naar elkaar toe en praat erover. Is dat niet mogelijk? Probeer dan zoveel mogelijk eerlijk te zijn en te zeggen wat er op je hart ligt. Vaak gaat dat makkelijker via de WhatsApp dan in het echt. Paradoxaal genoeg begrijpen mensen deze emotie vaak wel.

Ik hoop dat ik met deze blog jullie heb geïnformeerd over de nadelen van een groepsgesprek op de WhatsApp. Daarmee hoop ik natuurlijk ook wat meer liefde en vrede in de wereld te brengen. We zijn er tenslotte om elkaar te helpen, nietwaar?!

Zielsplanning

Iets dat weg is, verdwijnt niet. Het komt terug op een manier die jij niet verwacht.

Er zijn veel mensen die van mening zijn dat wij na de dood zullen belanden in de hemel of de hel. In de hemel vinden we eeuwige rust en heerlijkheid bij god en in de hel zullen we eeuwig branden. Nou geloof me: het leven is de hel en die vinden we niet na de dood. Dat blijkt weer uit de ellende die deze week in Boston gebeurde en de explosie van de kunstmestfabriek. En niet te vergeten de oorlogen en de honger die heerst over de wereld. Nee, het leven is bepaald geen paradijs: voor niemand niet. Men zegt weleens dat iedereen het kruis van Jezus moet dragen. Voor sommige is die van piepschuim en voor de ander is het kruis van beton.

Ik leef intens mee met de mensen die familieleden zijn verloren bij de bomaanslag in Boston. Welke zielen halen het in hun hoofd om zoiets te flikken?! Een plek van saamhorigheid en vreugde wordt ineens ruw verstoord door een projectiel van ellende en verderf. Dit raakt de mensheid tot diep in zijn bestaan. Een bestaan die zich alleen maar kan voortzetten door liefde en verbondenheid. Mensen zijn met hun zielen verbonden met elkaar en zullen altijd met elkaar te maken hebben in deze wereld.

Ik geloof dat de mens verschillende levens doormaakt. Een zogenaamde reïncarnatie, waarin we steeds opnieuw een leven leven als mens. De ziel is constant aan het leren. Jonge zielen hebben nog maar weinig levenservaring achter de rug en zullen veel meer levens moeten doorlopen. Oude zielen, daarentegen, hebben veel meer levens doorlopen. Als je dood gaat, maakt de ziel de balans op om vervolgens te kijken wat er nog valt te leren in het volgende leven (zielsplanning). Hoe meer de ziel leert, hoe dichter hij komt bij het ultieme: God. Vertalen we dat naar de Bijbel dan zien we dat Jezus een persoon was die super dicht bij God stond/staat. Hij is dus een ziel die enorm dicht bij staat en belangrijk is. Op aarde leerde hij de mens om dichter bij God te komen, m.a.w. hij leerde ons de ziel verder te ontwikkelen. Even voor de duidelijkheid: ik geloof dit en voor mij is het waarheid. Maar wat is waarheid? De ultieme waarheid is er niet. Er zijn meerdere waarheden.

Steeds blijft ook maar de vraag of we de dierbaren van dit leven ooit weer ontmoeten na de dood. Ook hier valt natuurlijk geen empirisch antwoord op te geven. Ik geloof diep in mijn hart dat wij die lieve mensen weer ontmoeten. Mijn motto hierbij is: 'Iets dat weg is, verdwijnt niet. Het komt terug op een manier die jij niet verwacht.' De ziel leeft na de dood voort in een soort van zielsfamilie. Die andere zielen reïncarneren op hun beurt ook weer in andere levens. Zo leer je lieve mensen ook weer in andere levens kennen. Maar dan op een andere manier!

Is het toeval als je iemand tegenkomt in dit leven waar je stapel op bent? Nee, dat had zo moeten zijn. Die twee individuen waren voorbestemd om elkaar te ontmoeten.

Shakespeare

To be, or not to be, that is the question:
Whether 'tis Nobler in the mind to suffer
The Slings and Arrows of outrageous Fortune,
Or to take Arms against a Sea of troubles,
And by opposing end them: to die, to sleep
No more; and by a sleep, to say we end
The Heart-ache, and the thousand Natural shocks
That Flesh is heir to? 'Tis a consummation
Devoutly to be wished. To die to sleep,
To sleep, perchance to Dream; Aye, there's the rub,
For in that sleep of death, what dreams may come,
When we have shuffled off this mortal coil,
Must give us pause. There's the respect
That makes Calamity of so long life:
For who would bear the Whips and Scorns of time,
The Oppressor's wrong, the proud man's Contumely,
The pangs of despised Love, the Law’s delay,
The insolence of Office, and the Spurns
That patient merit of the unworthy takes,
When he himself might his Quietus make
With a bare Bodkin? Who would Fardels bear,
To grunt and sweat under a weary life,
But that the dread of something after death,
The undiscovered Country, from whose bourn
No Traveller returns, Puzzles the will,
And makes us rather bear those ills we have,
Than fly to others that we know not of.
Thus Conscience does make Cowards of us all,
And thus the Native hue of Resolution
Is sicklied o'er, with the pale cast of Thought,
And enterprises of great pith and moment,
With this regard their Currents turn awry,
And lose the name of Action. Soft you now,
The fair Ophelia? Nymph, in thy Orisons
Be all my sins remembered.'

Hamlet

De toffee

Al heeft een toffee een hele mooie wikkel, de smaak kan echter goed tegenvallen. Behandel daarom elke toffee als een eigen identiteit en met veel respect. Ga dus niet alleen maar op de wikkel af. Proef dus van verschillende toffees om te weten welke je lekker vindt, maar proef niet te gehaast en beslis voorzichtig bij je keuze. Wees ook niet teleurgesteld als een toffeetje niet lekker smaakt. Er is nog een hele bak vol met andere toffees; er ligt vast wel een andere tussen die erg lekker is. En bedenk je bij het vinden van die lekkere, dat het de toffee is die bij je hoort en koester hem met al je liefde die je kan geven.

Vertel me

Waarom is het altijd toch de stekker die moet balen? En kan jij mij verschillende plekken aanwijzen op je lichaam die wij hurken noemen?

Denken

'Never regret: if it's good it's wonderful, if it's bad it's experience'

Volgens de astrologie ben ik een weegschaal, omdat ik geboren ben in de periode tussen 23 september en 22 oktober. Een van de kenmerken van weegschaal is dat hij heel erg besluiteloos kan zijn. Dit is aan de ene kant zeer negatief. Het kan heel lang duren voordat er eindelijk een besluit komt. Echter, er is nog een andere kant van de medaille: de weegschaal weegt alle kanten van de zaak zorgvuldig af totdat hij tot een besluit komt.

Dat laatste klopt in mij geval als een bus. Bijna bij alle activiteiten die ik onderneem, probeer ik veel aspecten mee te wegen en tracht ik zoveel mogelijk scenario's te vinden en hoe ik daarop moet anticiperen. Neurotisch?! Nee, ik denk gewoon te veel. Misschien is het volgende wel erg herkenbaar. Als ik me ergens op verheug, probeer ik daar een voorstelling van te maken. Met andere woorden: hoe iets in de toekomst zal zijn. Heel dom, want door te focussen op de toekomst vergeet je het heden. En bovendien zal datgene waar jij een visie van hebt gecreëerd negen van de tien keer tegenvallen, want het correspondeert niet met elkaar. Terwijl, als ik mezelf er heel neutraal had voor opgesteld (ik zie wel wat er gebeurt), het wellicht leuker was geweest.

Vorig jaar las ik een boek. Dat boek heette 'De helende kracht van acceptatie'. Het moraal van het boek? Accepteer wat er nu gebeurt. Als je alleen maar gaat zorgen maken over hetgeen wat er kan gebeuren of wat er zou hadden moeten gebeuren, dan word je daar niet gelukkiger van. "Geluk zit hem niet in het veranderen hoe je nu bent, maar in het ontspannen in het hoe je nu bent. Geen weerstand, maar zonder oordeel open staan voor alles wat er is. Door acceptatie van het leven zoals het zich voordoet neem je een grote blokkade weg en kan je energie weer vrij stromen". Kortom: een hele mooie filosofie waar men ook wat aan heeft.

Een soort gelijke filosofie is dat men nooit moet focussen op de weg die voor je ligt, want dan zie je niet wat er links en rechts gebeurt. Zo mis je misschien wel de leuke dingen in het leven. Gebeuren er negatieve dingen? Accepteer ze en ga door.

WhatsApp-relaties

Ter informatie voor de leken onder ons: WhatsApp is een berichtendienst dat de internetverbinding van je telefoon gebruikt om te chatten met andere WhatsApp-gebruikers.

Stel, je ontmoet een leuke jongen of meid in de discotheek of via welk ander sociaal medium dan ook. Vaak leidt dit tot het vragen naar zijn of haar 'WhatsApp', wat er eigenlijk op neer komt dat je iemands nummer vraagt. Hetgeen vroeger nog weleens werd gezien als een bijzonder cadeautje, lijkt het tegenwoordig de normaalste zaak van de wereld. Enfin, je komt thuis en de volgende dag begint het WhatsApp'en. Soms heb je hele leuke gesprekken en soms ook weer niet. Meestal komt een leuke WhatsApp-relatie dan tot een date. Je kijkt er met spanning naar uit, maar al snel kom je van een koude kermis thuis. Diegene die zo lief en aardig was op de WhatsApp, blijkt zo erg tegen te vallen. Hoe kan dat nou? Waar zal het precies aan liggen? Vragen die mij bezig houden.

Ten eerste komt de factor alcohol vaak om de hoek kijken. Dit is vaak het geval bij feestjes. Het is wetenschappelijk bewezen dat je als mens een ander mens steeds meer aantrekkelijker gaat vinden naarmate meer alcohol in het spel is. Het lijkt dan mij erg evident, dat je een persoon minder leuk gaat vinden als je nuchter op de date verschijnt.
Ten tweede kan het voorkomen dat je natuurlijk zulke leuke gesprekken hebt, dat je alles met elkaar bespreekt voordat het een tot een date in 'real life' komt. Je voelt het misschien al aan je water, maar op de date zelf heb je dan niks meer tegen elkaar te zeggen. Ook dat is heel 'awkward' en die persoon valt dan gelijk weer tegen. Heel grappig is het feit dat men dan ook niet meer met elkaar communiceert via de WhatsApp. Misschien wel logisch, maar toch raar als je elkaar voor het afspraakje nog heel veel hebt gesproken. Zijn mensen dan zo oppervlakkig in de echte wereld? Het lijkt van wel.
Een derde mogelijkheid is dat jij of je date het totaal verziekt. Deodorant vergeten op te doen, slechte adem of verkeerde keuze van je outfit. Of je bent zo zenuwachtig dat je niet meer de persoon bent die je eigenlijk bent (of was in je WhatsApp-relatie).

Zo zijn er natuurlijk meer voorbeelden en factoren te noemen waaraan het zou kunnen liggen dat een afspraakje in de echte wereld toch onwijs tegenvalt na leuke WhatsApp gesprekken te hebben. Terug naar het voorbeeld in het begin. Ook kan men het geval omdraaien: er is geen leuke WhatsApp-relatie, omdat er amper woorden worden gewisseld of dat er simpelweg geen leuke onderwerpen aan bod komen. Toch kan het voorkomen dat men elkaar in het echt toevallig ontmoet en blijkt dat je elkaar heel leuk vindt, zonder alcohol natuurlijk. Een mogelijkheid die ik op dit moment kan bedenken is dat de andere persoon WhatsApp niet leuk vindt of amper gebruikt, waardoor de persoon in kwestie als een zeikerd wordt ervaren. Logisch dat je kortaf gaat reageren.

Ik heb hiervoor een aantal factoren geschetst waaraan het kon liggen dat een echte date kan tegenvallen na een leuke WhatsApp-relatie. Ook het omgekeerde komt aan bod, namelijk dat er geen leuke WhatsApp-relatie was, maar dat de persoon toch heel leuk blijkt te zijn. Uiteindelijk komt het er op neer dat mensen WhatsApp gebruiken als een nieuwe MSN, wat ook hele positieve aspecten met zich meebrengt. Echter mijns inziens is WhatsApp bedoeld als SMS-service waarbij men kleine berichtjes kan sturen. Relaties behoren in de echte wereld plaats te vinden en belangrijker nog: ze ontwikkelen zich ook daar en niet op de WhatsApp. Een tip van mij: laat de WhatsApp even links liggen als het kan. Het zal je goed doen. En voel je dan niet schuldig! xD

This Is Me

Liefde

Een lange tijd sinds ik mijn laatste blog heb gepost. Dat moet ik nog even uitleggen, want dat is niet zo netjes: `Keep calm and fuck all the haters´.

Deze post stamt nog uit de decembermaand, waarin ook de paus een paar niet al te nette uitspraken deed. ´Homoseksuelen vernietigen de essentie van het menselijk wezen´. Waar haalt die man het lef vandaan om zo te denken. Als essentie voortplanten is, dan slaat hij werkelijk gigantisch de plank mis. Tijd geleden vroeg ik aan een vriend van mij: `Goh, waarom bestaat er zoiets als homoseksualiteit?´. Nou zei die: ´Zoals je weet groeit de mensheid met een exponentieel aantal. Dat betekent dat er onwijs veel mensen zijn, waarvan de aarde ze niet meer kan onderhouden. Wat heeft de evolutie (of god) bedacht: als er mensen zijn die zich niet kunnen voortplanten, dan laten zij ruimte over voor de mensen die zich wel kunnen voortplanten. Het is dus volgens hem een veiligheidsmechanisme van de evolutie om de mensheid te kunnen redden.´ De paus zit er dus gruwelijk naast. Homoseksuelen redden juist de essentie van het menselijk wezen (als dat voortplanten is) in dit opzicht. Dat brengt bij de volgende vraag. Wat is dan eigenlijk de essentie van het menselijk wezen?

Sommige noemen het voortplanting, maar er is nog iets wat voorafgaat en dat is liefde. Geloof het of niet, ik denk dat wij als mensen op de één of andere manier met elkaar zijn verbonden. Dat is heel ver gezocht, maar de mensheid verkeert op dit moment van evolutie nog niet in een stadium waarbij dat ontwikkelt is. Liefde kent in haar uiting verschillende soorten aspecten. Een daarvan is eros. Dat is liefde waar men intens verlangt naar het lichamelijke. Er moet liefde worden aangevuld door een ander mens. Bij agape is er liefde in overvloed. Deze moet worden doorgegeven. De meest zuivere vorm van liefde en spirituele expressie. Niet voor niets leerde Jezus ons hoe we de liefde kunnen doorgeven aan onze medemens. Hij zat vol met agape. In de hedendaagse Griekse taal zeggen ze ook wel S'agapo (Σ'αγαπώ) als mensen van elkaar houden. De overige aspecten van liefde zijn philia (uiting van vriendschap en respect), eunoia (liefde die zich uit in liefdadigheid voor de gemeenschap), charis (liefde tot god) en storge (liefde die we voelen voor onze kinderen). Dat zij dus bij elkaar zes aspecten.

Om terug te komen op de paus. Ook keurt hij het homohuwelijk niet goed. Niemand heeft het recht om de liefde tussen twee mensen te beoordelen of te veroordelen, ook al is het tussen een man en een man en tussen een vrouw en een vrouw. We zijn met elkaar verbonden. Helaas leven we in een wereld waar mensen elkaar beoordelen en veroordelen op dit gebied. Soms kan ik me daar zo kwaad om maken, maar dat is verspilde energie die beter gestopt kan worden in mensen die het wel waard zijn. Mensen met een goed hart. Daar draait het toch om, nietwaar?!

Laatst kocht ik twee lijstjes voor mijn nieuwe kamer met daar op de tekst: 'calm down and enjoy life' en 'calm down and carry on'. Dat moeten we maar gewoon doen.